HELP, ik zie weer minder
Er zijn tijden dat ik minder scherp zie. Ik weet dat het fasen zijn, maar het is niet altijd makkelijk. De ene keer voelt het als falen, als terug bij af zijn. De andere keer voelt het oké en weet ik dat het golven zijn.
Op vrije dagen zet ik mijn nieuwe zwarte bril met lagere sterktes op. Met deze bril zien is confronterend en heftig. Het verschil met mijn scherpere bril is groot. Misschien wel te groot en had ik beter een tussenmaat sterkte kunnen nemen (met lenzen is dat goedkoper en ook
gemakkelijker).
De wereld is weer wazig, maar tegelijk ook scherp genoeg om aan dit zicht te wennen. Toch twijfel ik soms: is het beter voor mijn proces om een rondje (bijvoorbeeld aan zee) te lopen zonder bril, of met een bril met een lagere sterkte? Het is namelijk fijn om iets te zien en ervan te kunnen genieten (de golven, de meeuwen), in plaats van alles heel wazig zien. Het is steeds afwegen: wat wil ik vandaag, waar kies ik voor? Beide mogelijkheden helpen mij om naar beter zicht te gaan. Bovendien mag het ook prettig zijn voor mij.
In gesprek met mijn ogen
Door al het gedoe met mijn ogen, ben ik gewoon maar eens gaan zitten en mijn ogen gaan voelen. Hoe voelen ze? Het is een simpele vraag, maar er komen veel verschillende antwoorden uit.
Er is een verschil tussen het linker- en het rechteroog. Dat is niet gek, want dat is ook zo met de sterktes van mijn glazen. Het voelt anders als ik met mijn ogen open voel, of met mijn ogen dicht. Bij het laatste voel ik meer van binnen. Het voelt zelfs fysiek anders, dan wanneer ik het in de energie voel. Alsof het linkerdeel van mijn hoofd erg groot is. Er is zelfs een verschil in hoe het voelt met mijn scherpe bril op, met mijn minder scherpe bril op of zonder bril!
Ik wil zo met regelmaat stilstaan bij mijn ogen en die uitkomsten opschrijven. Meten is immers weten. Bovendien is het leuk om straks verschil te ontdekken. Je kunt je ogen ook vragen stellen. Wat heb je nu nodig? Wat kan ik voor je doen?Uiteraard kan je dit voelen met elk deel van je lijf. Het is een mooie ontdekkingsreis en van binnenuit. Oordelen hoeft niet: oké, zo is het nu. Het mag er zijn. Later kan het weer anders zijn. Ik ben benieuwd wat jij ontdekt als je even stilstaat en vraagt hoe jouw ogen voelen.
HULP
Ik merk dat het heel fijn is om even te kunnen sparren met een buddy. Liefst met iemand die er verstand van heeft. Iemand die eenzelfde weg heeft afgelegd. Niet opnieuw het wiel uit hoeven vinden, maar tips horen over obstakels. Dat geeft inzicht en lucht.
Zo weet ik inmiddels dat de overgang naar een minder scherpe bril heel veel energie vraagt. En je tijdelijk dus meer tijd nodig hebt om meer te ontspannen. Voer de tijd van palmeren dan weer op.
Maar denk ook eens aan hulp in de vorm van een cursus of zelfs individuele coaching, in het Nederlands of het Engels. Wereldwijd zijn er honderden vision teachers die met de Batesmethode werken. Check o.a. voor Nederland:
www.visionsofjoy.org/visionlinks.htm#Europe
Ze geven je even een zetje in de rug, waardoor het makkelijker vol te houden is om de goede zie-gewoontes te implementeren in je dagelijkse leven. Zeker als je net als ik hoge sterktes hebt, raad ik een cursus aan. Het helpt je echt een stap verder. Zoek iemand bij wie het goed voelt. Ik heb onlangs een onlinecursus bij Claudia Muehlenweg gevolgd.
Het bijzondere is ook dat steeds als ik vastloop, er precies de juiste mensen op mijn pad komen die me weer een stap verder helpen. Ook daar mag je op vertrouwen. Net als hulp vragen.
Wereldwijd zijn er honderden vision teachers die met de Batesmethode werken.
3D kijken
Wist je dat je ook 3D kunt kijken en dat dit super ontspannend is voor je ogen? Vroeger had ik een setje Magic Eye Disney ansichtkaarten. Die hield je vlak voor je neus. Dan trok je de kaart langzaam naar achteren en ineens zag je in 3D iets verschijnen. Mickey, een woord, een hart. Soms duurde het even voor ik het zag. Maar toen ik het eenmaal door had: wauw, het was magisch. Er ging letterlijk een nieuwe wereld voor me open.
Het is een kwestie van je focuspunt verleggen. Op die manier kan ik zonder bril heel ontspannen een boek lezen. Het is even oefenen, maar op den duur kun je heel makkelijk schakelen naar die stand. Je leest zonder bril, maar ziet de tekst heel helder en scherp. Voor de mensen met hoge sterktes kan het met lezen opvallen dat je rechts van de tekst de woorden waziger ziet. Of dat je een plaatje aan de linkerkant waziger ziet als gevolg van de scherpe tekst. Helpend zijn oefeningen waarbij de ogen samenwerken en oefeningen waarbij je het minst sterke oog ontwikkelt.
Geef niet op als je het niet meteen ziet. Oefen met afbeeldingen. Oefen eens met een boek lezen. Oefen eens met een boek met mooie natuurbeelden. Je gaat meteen verschil in kwaliteit van foto’s zien. Op een gegeven moment kun je het overal.
Je kunt zelfs de wereld in 3D zien. Dan besef je pas hoe plat je de wereld zag. Met mijn hogere sterktes kan ik de wereld zo nog niet zien. Maar wat schetst mijn verbazing, dichtbij kan het ook. Ik stond met mijn neus voor een kronkelige bast van een boom. Ik keek 3D. Ineens zag ik de bast driedimensionaal. Ik zag alle groefjes in de bast. Ik zag lagen, ik zag diepte. Ik zag de kronkels in de bast. Alsof ik bijna om het hoekje kon kijken naar de volgende groef. Het is supermooi wat je dan ziet. Het heeft er waarschijnlijk vreemd uitgezien: wat doet die vrouw met haar neus zo ongeveer tegen de boom?
Tot slot
Er zijn veel manieren om de wereld te zien. Ik ben er nog lang niet, maar stap voor stap zul jij mij zien met opnieuw een nieuwe bril met lage sterktes. Zie ik jou dan ook?
Tot die tijd: vergeet niet te ontspannen, wees soepel en beweeglijk.
Marieke Verkerk
www.mariekeophetstrand.nl
Conclusies:
- Het liefst willen mijn ogen zonder bril. Dat voelt het lekkerst. Met bril voel ik het toch meer trekken in mijn hoofd en nek.
- Voor mijn linkeroog is veel aandacht, maar als ik mijn rechteroog toe sta te voelen hoe het is (eerst voelde het er oké), voel ik ook daar spanning en moeheid. Ik laat de moeheid er zijn. Ze mag zakken, mijn lijf in, de grond in.
- Ademen helpt: 4 tellen in, zuurstof mijn hoofd en ogen in en 4 tellen uit, afvoeren wat niet meer nodig is.
Tips voor achter de computer
Van William Fuller leerde ik tips voor achter de computer. Als er iets super vermoeiend is voor je ogen, is het wel steeds naar een scherm turen. Wat helpt is:
- Kijk er overheen, kijk er omheen, kijk van de pc weg, etc. Laat je ogen continue bewegen, daar houden ze van. Ook tijdens een zoom-sessie!
- Oefen de 20-20-20 regel. Elke 20 minuten (zet bijvoorbeeld een timer) kijk je 20 meter naar buiten, in de verte en knipper je 20 keer zacht met je ogen. Erna adem je 3 keer vier tellen in en uit. Vervolgens kijk je weer terug naar je scherm.
- Neem elke 2 uur een kwartier pauze. Ga volledig weg van je pc, je scherm.
- Zet je letters iets groter.
- Als het kan, ga staan achter je pc. Staan betekent meer bewegen.
- Experimenteer met een blauwlichtfilter op je scherm.
Oefeningen om meer diepte te zien )
- Maak het zwakkere oog sterker: geef je ogen in gedachten steeds bewust om de beurt de opdracht om te kijken en een beeld te vormen. Voel maar wat het doet met jouw ogen en hoe het zicht verandert.
- Palmeren en zwaaien verbeteren de samenwerking tussen de ogen. Je brengt een diepe ontspanning in de oogspieren, die hierdoor beter gaan werken. Zo komen je beide ogen weer ‘op één lijn’.
- Houd je duimen op armlengte van je gezicht, ongeveer tien centimeter uit elkaar. Kijk in de verte tussen je duimen door. Als het lukt, zie je een derde duim in het midden verschijnen.
(bron: https://volzicht.nl/volzichtmethode/hoe-zien-ogen/diepte-zien/)