Pijnstillers eisen ieder jaar in Amerika meer levens dan het gebruik van cocaïne en heroïne samen. Dat is de conclusie van de Amerikaanse Centra voor Ziekte­bestrijding en Preventie (CDC). In 2008 stierven ongeveer 15.000 mensen door het innemen van te veel pijnstillers ineens. In 1999 betrof dit nog ‘maar’ 4.000 mensen.

Deze overdoses van geneesmiddelen worden nota bene afgegeven op doktersrecept. Weliswaar gaat het hier over Amerika, maar het zal in Nederland niet veel anders zijn. Na de Tweede Wereldoorlog spiegelden we ons maar al te graag aan Amerika en bepaald niet altijd met een positief gevolg; daardoor zijn de verschillen minimaal geworden.

Uiteraard is dit niet bedoeld als promotie voor drugs of voor de legalisatie ervan, maar vooral als waarschuwing tegen het onverantwoord gebruik van pijnstillers. Het is goed om te bedenken dat één van de bijwerkingen van pijnstillers meestal ‘pijn’ is. Die bijwerking treedt vrij snel op na het regelmatige gebruik ervan. Graag wordt dan de overstap gemaakt naar een andere, meestal zwaardere pijnstiller. Jonge mensen met een morfine­preparaat, zo’n beetje het einde van het traject van pijnbestrijding, zijn geen uitzondering meer.

Overigens, de als onschuldig beschouwde paracetamol kan ook al dramatische gevolgen hebben. Mensen die in een kort tijdsbestek 20 tabletten paracetamol innemen vergiftigen hun lever. Het is een niet meer te keren proces dat de lever langzaam vernielt. Het leidt tot necrose, het afsterven van leverweefsel. Een paracetamolvergiftiging die niet wordt gekeerd, eindigt onherroepelijk met de dood. De eerste symptomen van een vergiftiging zijn anorexie (gebrek aan eetlust), misselijkheid, braken en – het meest opvallend voor een pijnstiller – pijnen.

Bert Kloosterman
hoofdredacteur