Revolutie

Nr.278
Column

Nu de coronarook optrekt, zie ik dat onze boodschappen ook een booster kregen. Een prijsinjectie. En intussen voltrok zich, ook in alle stilte, een voedselrevolutie.

Let maar op: straks bestelt ook u de vegetarische kunstvleeshamburgers en het broodje meelworm (palingsmaak) via uw James, het luidsprekertje in de vensterbank. In no time staat de flitsbezorger op de stoep. Of een drone. Nee, niet uit een supermarkt, die bestaan dan niet meer. Of het moesten die onbemande zijn, waar camera's registreren wat je in je tas stopt. Nee, de biefstuk van kunstvlees en de synthetische melk (automatisch besteld en betaald door uw koelkast) komen uit een dark store. Even later arriveert een taxi van Uber, met de verse vis die in een leegstaand flatgebouw ‘op maat’ voor u gekweekt werd. Exact volgens de specs van uw dieethorloge, geen grammetje omega 3 teveel. Uit diezelfde flat kwam trouwens ook de sla. Verticaal geteeld, met 24-uurs ledverlichting. Dat blijkt efficiënter dan de sla die we met robots van het land haalden en om die reden in een speciale vorm moesten groeien – de robots hadden dan meer grip. Maar in 't weekend is een dark kitchen aan de beurt – want restaurants bestaan ook niet meer. Keukens op het industrieterrein, met luikjes voor bezorgers, meer is het niet. Automaten bereiden er uw driegangenmenu.
Niet leuk? Doe dan mee in die andere revolutie. Zelfredzaamheid heet-ie. Sluit u aan bij een voedselcollectief, neem een moestuin. Produceer zelf uw eten, of bestel rechtstreeks bij de boer.

Mart