De rubriek Lezers voor lezers geeft de donateur het woord. Bent u het niet eens met een artikel of wilt u iets aanvullen? Misschien wilt u een discussie met andere lezers aangaan? Deze rubriek geeft u daarvoor de ruimte.
In De natuur uw arts van afgelopen zomer werd een artikel uit 2009 herhaald, over het drinken van mineraalwater uit plastic flessen. De vraag in dat artikel was, of dat plastic risico’s met zich mee kon brengen. Naar de mening van een van onze lezers, de heer Willemsen, deed de redactie van destijds daar nogal luchtig over. En door het artikel onbecommentarieerd te herplaatsen, afgelopen zomer, lijkt ook de huidige redactie de risico’s te onderschatten. Leest u even mee?
Beste redactie,
Naar aanleiding van het artikel in nr. 285 betreffende mineraalwater, stuur ik u bijgaand 2 krantenberichten. Als bouwkundige en als installatieadviseur probeer ik, naast onze standaard informatie die wij voor het werk gebruiken, ook de wetenschappelijke info te benaderen. Vanaf 2000 zag ik steeds meer plastic waterleidingen op de markt verschijnen, maar op basis van de wetenschappelijke info kon ik als adviseur aangeven, waarom men beter koper of rvs kon gebruiken in plaats van die plastic pijpen.
Gezien de vraagstelling in het artikel ('Is drinken uit een plastic fles gevaarlijk?' – red.), lijkt mij de bijgaande uitleg het beste, het dichtst bij de waarheid – ook als het gaat om de toekomstverwachtingen als gevolg van het gebruik van plastic. Als je de mensheid van nu waarneemt, lijkt het mij dat ze die gevolgen aardig hebben voorspeld.
Ik hoop u hierbij enige uitleg te hebben gegeven over hoe het wetenschappelijk zit.
Met vriendelijke groet.
J.P .Willemsen
De heer Willemsen stuurde dus 2 oudere krantenberichten mee, uit 2005: ‘Leidingwater kan de gezondheid schaden’ uit de Belgische Knack en ‘Gevaar uit de kraan’ uit het AD. Dit is onze redactionele samenvatting:
Wetenschappelijke onderzoeken lieten in 2005 al zien dat er permanent verdachte chemische stoffen in het drinkwater terechtkomen. Zij lekken uit kunststoffen waterleidingen. Plastic, in leidingen en flessen, bevat fenolen en weekmakers om het plastic duurzamer en buigzamer te maken. De onderzoeken toonden aan dat deze fenolen en weekmakers stoffen bevatten die werken als een ‘hormoonontregelaar’.
Vooral een onderzoek waaruit bleek dat een op het vrouwelijke hormoon oestrogenen lijkende stof uit kunststof kan ‘lekken’ baarde opzien, mede omdat het hier om plastic flessen ging.
De wetenschappers noemden dit zorgwekkend, temeer omdat enerzijds het gebruik van plastic alsmaar toeneemt en anderzijds omdat de industrie jaarlijks zoveel nieuwe chemische verbindingen ‘op de markt zet’, dat het grondig testen daarvan praktisch gezien onmogelijk wordt. Bovendien testte de KIWA, namens het VROM, sowieso niet specifiek op hormoon- ontregelaars. En de industrie wees er op dat de kritische grenswaarden niet overschreden werden: de hoeveelheden die aangetroffen werden, waren 'te klein om onheil aan te richten'.
Nawoord redactie:
de Europese Unie heeft sinds 2005 verschillende maatregelen genomen om de blootstelling aan hormoonontregelaars te minimaliseren. Maar… de vergelijking met de huidige problematiek rond PFAS en glyfosaat (Roundup) dringt zich op. En het stelt ons niet gerust.