In 2006, in DNUA 183, werd het artikel ‘Al is de leugen nog zo snel’ gepubliceerd. Daarin ging Bert Kloosterman uitgebreid in op het boek 'De cholesterol-leugen' van prof. dr. Walter Hartenbach. Kort samengevat was de conclusie van Hartenbach 'dat de hele cholesterolbangmakerij achterhaald is. Cholesterolverlagers worden helaas veel verkocht, maar blijken overbodig, schadelijk en soms gevaarlijk. Daarom spreekt men zelfs van een 'cholesterol-maffia’. Er waren veel reacties op het artikel, daarom kwam Bert er nog even op terug.

Zoals te verwachten heeft mijn artikel de nodige reacties opgeleverd. Het heeft veel mensen in verwarring gebracht. Begrijpelijk, als je al jaren leeft als vermeend patiënt onder de druk dat je iets ernstigs boven het hoofd hangt. Door het artikel konden deze mensen gerustgesteld worden; het was een opluchting dat ze weer gewoon mens konden zijn. Van belang is het besef dat de conclusies berusten op wetenschappelijke onderzoeken.

Image

Sommige lezers waren opgelucht dat ze eindelijk een goede reden hadden om te stoppen met de medicatie; mensen die soms duidelijk de nadelen en de bijwerking(en) aan den lijve ondervonden. De medicatie kan onmiddellijk worden gestopt, er hoeft niet zoals bij sommige andere medicamenten te worden afgebouwd.

Er waren ook reacties van mensen die vonden dat ze geen keuze konden maken. Het antwoord is eenvoudig: ‘Geen keuze maken is ook kiezen’. We leven in een tijd en een samenleving, gekenmerkt door een veelheid aan informatie. Dit bete­kent automatisch dat mensen – meer dan voorheen – keuzes moeten maken voor het een óf het ander. De tijd dat anderen zeiden wat je moest doen is grotendeels voorbij. Daarvoor in de plaats is de eigen verantwoordelijkheid gekomen.

Een cardioloog reageert in de richting van een van zijn patiënten, dat hij zich laat leiden door de vakliteratuur, die een ander geluid laat horen, en de richtlijnen die daarop gebaseerd zijn. ‘Wanneer er andere bewijzen en richt­lijnen komen, zal ik die uiteraard volgen’, aldus deze cardioloog. Een typische reactie van iemand die niet wetenschappelijk bezig is. Wetenschap wordt gekenmerkt door nieuwsgierigheid en door alles van alle kanten 
bekijken. Hij gaat eraan voorbij, dat de wetenschappelijke onderzoeken met name worden genoemd.

Image

Dit brengt mij er tot slot op, dat de cholesterol-leugen nauwelijks of geen aandacht krijgt in de media, terwijl er sprake is van een groot en algemeen belang. Dit bevestigt wat in het boek wordt gesteld: ‘dat de media het spelletje meespelen’. Journalistiek en media zijn dus minder onafhankelijk, dan men ons wil doen geloven.

Bert Kloosterman